اهمیت نقش آفرینی توسعه پایدار در ساختمان های بلند

یک معمار باید تاثیر ساختمان بر سامانه زیستی محلی را به حداقل برساند با توجه به آنچه مطرح شده است، طراحی پایدار مانعی برای آسایش انسان نیست. یک ساختمان پایدار باید برای ساکنین و استفاده کنندگانش مناسب باشد. این بدین معنی است که باید محیط داخلی را به گونه ای طراحی و اجرا کرد که ایمن، سالم و راحت باشد. برای رسیدن به این مهم ، یک ساختمان می بایست از نظر کلی متعادل بوده و ازعوامل طراحی پایدار یعنی طراحی بر اساس چرخه زیست و ساخت و سازو بهره برداری با توجه به چرخه دوباره استفاده از منابع برخوردار باشد. انرژی در نظام ،حفاظت از منابع طراحی برج های بلند مرتبه نقش اساسی دارد. از گرمایش و نورپردازی گرفته تا حمل و نقل ارتباطات .مدارک علمی نشان می دهد که تاثیرات گازهای گلخانه ای حاصل از مصنوعات بشری بر اقلیم و آب و هوای جهانی که عمدتا از صنعت ساختمان است، به طور قابل توجهی در حال افزایش است. هدف این مقاله بحث در مورد توسعه پایدار ساختمان های بلند مرتبه در شهرهاست. با وجود اینکه امروزه در اوج ساخت و ساز ساختمان های بلندمرتبه هستیم، بسیاری از این ساختمان ها در حالت غیر دوستانه با محیط زیست، استاندارد و بازده پایین، مصرف و آلودگی بالا، سیمای بد و بدون ویژگی های خاص هستند. این نوع از توسعه، پایدار نیست. روش مورد استفاده در این مقاله،تر نوع کیفی( تجزیه و تحلیل راهکارهای حفظ محیط زیست، ایمنی و بهره وری ساختمان های بلند) است، نتایج تحقیق نشان داد تاکید بر تاثیرات نامطلوب بلند مرتبه سازی، یا به اصطلاح عامیانه برج سازی بدین معنی نیست که نکات احداث آن، از جمله تقویت سیمای شهر، جلوگیری از رشد بی رویه افقی، حل مشکلات مسکن، صرفه جویی در مصرف زمین، و ... نادیده گرفته شود. برج سازی می باید بر اساس اصول و معیارهای از پیش اندیشیده شده اتفاق بیفتد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، ساختمان های بلند ، پایداری زیستی ، معماری پایدار