ارزیابی بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری با رویکرد مشارکتی (مورد مطالعه: منطقه 20 شهر تهران)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 569

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCIVIL04_140

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

توسعه سریع شهرنشینی تاثیرات قابل توجهی بر بافت های قدیمی و تاریخی بر جای گذاشته است. هسته قدیمی و تاریخی شهرها، برای اسکان جمعیت زیادی که غالبا مهاجران سال های اخیر می باشند، پیوسته دچار تغییر شکل شده که با خود تخریب و فرسودگی بافت های مذکور را به همراه داشته است. در این میان بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در بافت های فرسوده و قدیمی شهرها، مورد توجه جدی اندیشمندانو متخصصان در زمینه مداخله در این نوع بافت ها قرارگرفته است. طرح های بهسازی شهری سعی در استفاده از پتانسیل های موجود در مناطق فرسوده دارند و بنابراین سعی دارند با بهره گیری از مشارکت عمومی گسترده با صرف کمترین بودجه، حیات اجتماعی و رونق اقتصادی را به بافت بازگردانند. امروزه مشارکت مردمی و نحوه جذب افراد به امور شهری در سرفصل بسیاری از بخشهای برنامه ریزی و طراحی شهرها قرار گرفته است. تا چندی پیش تهیه طرح های جامع و تفصیلی ( که امروزه نیز در کشور ایران رایج است ) یکی از متداول ترین راه های تعیین نحوه توسعه کالبدی شهرها بوده است. این طرح ها توسط برنامه ریزان و بدون درنظر گرفتن افراد ساکن و اشخاصی که تحت تاثیر این برنامه ها قرار می گیرند تهیه می شود و به همین دلیل با موانع اجرایی بسیاری از جمله عدم همکاری افراد مواجهه می گردند. با توجه با موارد فوق با رویکردهای اجتماعی و مدیریت بحران در این محلات ضرورت انجام این پژوهش دوچندان شده است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری با رویکرد مشارکتی در منطقه 20 تهران با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد ضعف مدیریت شهری و شیوه های فعلی بسیار ناکارآمد در بافت های فرسوده به علت عدم برنامه ریزی منسجم و عدم همکاری لازم از سوی دستگاه های متولی توفیق چندانی در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در بافت های فرسوده منطقه 20 حاصل نشده است. همچنین باعث شده طرح ها و برنامه های اجرا شده در زمینه بهسازی و نوسازی شهری در این منطقه از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار نباشد. همچنین سوء مدیریت و نظارت کارشناسان امر و عدم توانایی مالی ساکنین بر میزان مشارکت مردم در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری تاثیر بسزایی می تواند داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، بهسازی ، زیرساخت های محلات شهری ، منطقه 20 تهران

نویسندگان

فریبرز خوشبخت

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری

پروانه زیویار

دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران

علی سیستانی پور

استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران