بررسی پتانسیل استفاده از آب دریا در مناطق ساحلی برای ساخت بتن

امروزه بتن به عنوان یکی از پر مصرف ترین مصالح صاختمانی مورد توجه فعالان صنعت ساخت و ساز در جهان است که می توان صرفه اقتصادی، سهولت اجرا و دسترسی به آن را از دلایل آن دانست. از طرفی با توجه به بحران کمبود آب شیرین و منابع آن که با گذشت زمان، شدت می یابد و این در حالی است که آب شیرین به عنوان یکی از مهم ترین اجزا در ساخت بتن به شمار می رود. بنابراین در پژوهش حاضر تاثیر سه نوع آب شامل آب شرب، آب دریای مازندران و ترکیب برابر از آب های یاد شده بر مقاومت فشاری بتن غیر مسلح مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور مقاومت فشاری 7 و 22 روزه نمونه های مکعبی 15×15×15 سانتیمتر ساخته شده با این سه نوع آب (با سه تکرار) اندازه گیری شد نشان داد بکارگیری آب دریا و آب ترکیبی منجر به کاهش شدیدی در مقاومت فشاری گردید به طوری که این کاهش در سنین 7 و 22 روزه به ازای آب دریا به ترتیب برابر 59/7 و 52/1 درصد و به ازای آب ترکیبی به ترتیب برابر 46/2 و 42/8 درصد بود. بنابراین استفاده از آب های نامتعارف یاد شده محدودیت قابل ملاحظه ای برای ساخت بتن غیر مسلح به وجود آورد.

کلیدواژه ها:

آب اختلاط ، آب دریا ، بتن غیر مسلح ، عمل آوری ، مقاومت فشاری