بررسی تاثیر پارامتر های عملیاتی بر نرخ ته نشینی ذرات در تیکنر کنسانتره مجتمع مس شهربابک (میدوک)

آب نقش زیادی در فرآوری کانی ها داردو برای فرآوری یک تن ماده معدنی تقریبا 2 تا 3 تن آب مصرف می شود. با توجه به ارزش حیاتی و کمبود شدید آب، بازیابی هرچه بیشتر آب و استفاده مجدد آن، در کارخانه های فرآوری ضروری است، بنابراین کیفیت آب بازیابی شده باید در حدی باشد که قابلیت استفاده مجدد را داشته باشد.در این پژوهش، تاثیر غلظت جامد خوراک، نرخ مصرف فلوکولانت و دانه بندی ذرات را بر نرخ ته نشینی ذرات و ذرات معلق در آب سرریز بررسی گردید. نتایج نشان داد که با کاهش غلظت جامد خوراک به 10 درصد، مقدار نرخ ته نشینی به صورت قابل توجهی افزایش می یابد. در نرخ مصرف فلوکولانت بالا، کاهش نرخ ته نشینی حاصل می شود. با توجه به نتایج، مشخص گردید که نرخ مصرف فلوکولانت و دانه بندی ذرات پالپ تاثیری در کاهش یا افزایش ذرات معلق در آب سرریز تیکنر ندارند، تنها پارامتر موثر غلظت جامد خوراک می باشد که تاثیر سهمی دارد. نقطه بهینه برای بهترین نرخ ته نشینی ذرات در درصد غلظت جامد ورودی برابر با 12 درصد و نرخ مصرف فلوکولانت 33 گرم بر تن به دست آمد

کلیدواژه ها:

تیکنر ، فلوکولانت ، نرخ ته نشینی ، نیروهای بین ذرات