تاثیر طراحی گرادیانی بر پاسخ بیولوژیکی داربست های استخوانی ساخته شده به روش FDM

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 448

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BUILDUP02_022

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

روش های سنتی ساخت داربست های مهندسی بافت، توانایی ساخت داربست با تخلخل گرادیانی به تقلید از بافت استخوان را ندارند. داربست-های استخوانی باید به نحوی طراحی گردند که نه تنها تخلخل هایی با بزرگی کافی برای اختصاص دادن به سلول ها را داشته باشند، بلکه از اتصالاتی داخلی برخوردار باشند که در متعادل سازی خواص فیزیکی و بیولوژیکی داربست نقشی حیاتی ایفا می کنند. روش های نمونه سازی سریع هم چون رسوب نشانی ذوبی(FDM) ، اجازه ساخت داربست هایی با پارامترهای کنترل شده، تکرارپذیر و مختص هر بیمار را می دهد. پلی کاپرولاکتون(PCL) و هیدروکسی آپاتیت(HA) به دلیل زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری برای کاربرد های استخوانی مناسب است. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر طراحی بر خواص بیولوژیکی داربست استخوانی کامپوزیت PCL-HA، از آزمون های زنده مانی و چسبندگی سلولی استفاده شد که جواب مطلوبی داشت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی انحراف معیار 8.3 میکرون از طراحی را نشان داد.

نویسندگان

مهسا کریمی

کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

میترا اسدی عیدیوند

پسادکترا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

نبی اله ابوالفتحی

استادیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مهران صولتی هشجین

دانشیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر