حذف ترکیبات هیدروکربن آروماتیک حلقوی با استفاده از کربن فعال زیستی

در این مطالعه به بررسی حذف ترکیبات نفتی از پساب آلوده به آلاینده های نفتی با استفاده از بیوراکتور بستر ثابت پر شده با گرانول کربن فعال زیستی پرداخته شده است. فنل یه عنوان آلاینده فاضلاب نفتی در نظر گرفته شده است. غلظت فنل قبل و بعد از تصفیه توسط اسپکتروفتومتر اندازه گیری شده است. . تاثیر زمان تماس و غلظت اولیه فنل بر توانایی جذب کربن فعال زیستی مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به نتایج به دست آمده مدت زمان مورد نیاز برای دستیابی به تعادل برای غلظتهای اولیه 250 تا 700 میلی گرم بر لیتر چهار ساعت می باشد و با افزایش غلظت اولیه فنل از 250 تا 700 میلی گرم بر لیتر توانایی جذب جاذب ازmg/g 2.04 تاmg/g 5.47 افزایش می یابد. داده های جذب با مدل های شبه درجه اول و شبه درجه دوم تطبیق داده شد و مشخص شد که مدل شبه درجه دو با سینتیک جذب آزمایش از انطباق بهتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

راکتور بستر ثابت ، سینتیک جذب ، کربن فعال زیستی ، جذب سطحی