بررسی شیوه های تامین مالی طرح های توسعه شهری با تاکید بر بهره گیری از مشارکت عمومی و خصوصی در پروژه های اجتماعی شهرداری تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوه های تامین مالی طرح های توسعه شهری با تاکید بر بهره گیری از مشارکت عمومی و خصوصی در پروژه های اجتماعی شهرداری تهران تهیه و تدوین شده است. تعداد پرسشنامه های مورد قبول جمع آوری شده، متناسب با حجم نمونه به دست آمده از فرمول کوکران، 204 فقره بوده است. پرسشنامه های یاد شده به صورت تصادفی در دسترس میان مدیران و کارشناسان در شهرداری تهران توزیع شده است. در این مطالعه 5 فرضیه مطرح گردید و همگی آنها اثبات شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که منابع درآمدی و تامین مالی کنونی شهرداری تهران به طور کلی ناپایدار است به عبارتی شهرداری تهران با روش های ناپایدار کسب درآمد می کند. به خصوص در پروژه های اجتماعی و فرهنگی مربوط به شهر تهران. بررسی های انجام شده حاکی از آن است که برای دستیابی به منابع پایدار درآمدی و تامین مالی برای شهرداری تهران، بایستی از د ریافت سهم مناسبی از مالیات های دولت، دریافت بهای خدمات تامین مالی از طریق خصوصی سازی خدمات، دریافت انواع عوارض شهری، مالیات بر املاک و دارایی (عوارض نوسازی) استفاده کرد. همه این روش ها درآمدی و تامین مالی در شهرداری قابل بکارگیری و اجرا می باشند. بنابراین برخلاف مطالعات قبلی که پایدارترین نوع درآمد را عوارض نوسازی و مالیات بر املاک (به عنوان اصلی ترین مالیات محلی برای تامین هزینه های شهرداری) می دانسته اند، این پژوهش نشان می دهد که دریافت سهم مناسبی از مالیات های دولت خصوصا در قالب مالیات بر ارزش افزوده برای شهر تهران پایداری بیشتری نسبت به عوارض نوسازی دارد. از ا ین جهت که در حال حاضر دریافت عوارض نوسازی از شهروندان تهرانی با مشکلاتی همراه است. مثلا قیمت منطقه ای ملک به درستی تعیین نشده و یا برخی شهروندان از نظر اقتصادی قادر به پرداخت آن نمی باشند. گرچه در سایر کلانشهرهای د نیا مالیات بر املاک و دارایی پایدارترین نوع درآمد است.

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، درآمد ناپایدار و پایدار ، پروژه های اجتماعی ، مشارکت عمومی و خصوصی