بررسی رضایت قیمتی و تمایل به پرداخت بیمه گذاران بیمه درمان تکمیلی (مطالعه موردی: یک شرکت بیمه)

یکی از روش های مهم پیاده سازی و گسترش سطح بهداشت و درمان در جامعه استفاده از پوشش های بیمه ای درمان تکمیلی است. رضایت قیمتی از جنبه های مهم رضایت مشتریان این خدمات است. از طرفی یکی از مفاهیمی که برای مطالعه عکس العمل مشتریان نسبت به قیمت به کار می رود، تمایل به پرداخت آنهاست. در این پژوهش برای جمع آوری داده های مربوط به رضایت قیمتی از پرسشنامه استاندارد ماتزلر و برای استخراج تمایل به پرداخت بیمه گذاران از روش ارزیابی مشروط به صورت کارت پرداخت استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، بیمه گذاران درمان تکمیلی در شرکت بیمه ایران در شهر تهران با 383 پرسشنامه هستند. میانگین تمایل به پرداخت افراد برای تمدید بیمه درمان تکمیلی 46462/14 تومان (با انحراف معیار 19149/536) به ازای هر نفر و در هر ماه است. مدل بندی معادلات ساختاری و روش کمترین توانهای دوم جزیی با نرم افزار Smart PLS برای تحلیل داده ها به کار گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که رضایت قیمتی به میزان 84/4 درصد از تغییرات تمایل به پرداخت را تبیین می کند و در بین ابعاد رضایت قیمتی، نسبت قیمت کیفیت بیشترین تاثیر و اعتمادپذیری قیمت کمترین تاثیر را بر تمایل به پرداخت بیمه گذاران دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت قیمتی ، تمایل به پرداخت ، بیمه درمان تکمیلی ، روش ارزیابی مشروط ، روش کمترین توانهای دوم جزیی