درنگی در انتقال خون آلوده از دیدگاه فقه جزایی
محل انتشار: فصلنامه فقه، دوره: 22، شماره: 85
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 474
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFI-22-85_003
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
آسیب رساندن به تمامیت جسمانی یا معنوی اشخاص، در شرایط خاصی، پیامدهای مدنی و گاه کیفری می تواند درپیداشته باشد. امروزه با تحولات علمی، مصادیق تازه ای از این نوع خسارت ها آشکار شده که در گذشته وجود نداشتهاست؛ یکی از این مصادیق، آلوده کردن دیگری با خون آلوده است. هم ا کنون بسیاری از خطرناک ترین و مهلک ترینبیما ری ها با این روش منتقل می شوند. نظر به اینکه گونه هایی از این موضوع، جنبه های کیفری و جرم شناختی دارند،این نوشتار با رویکرد کیفری تدوی ن شده است. بنابراین، پرسش اصلی مقاله این است: احکام تکلیفی و وضعی، و نیزحدود مسیولیت کیفری فرد انتقال دهنده چیست براساس دستاوردهای این تحقیق، انتقال عمدی خون آلوده به خود یا دیگری، بدون غرض عقلایی، حرام است.ازنظر مسیولیت کیفری نیز چنانچه این انتقال به آسیب و فوت انتقال گیرنده منجر شود، مرتکب، مستحق مجازاتیاست که براساس شرایط، متفاوت خواهد بود؛ درحالی که انتقال غیرعمدی، تنها مستلزم پرداخت خسارت (دیه یا ارش وهزینه های درمان) است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین ناصری مقدم
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
هاجر رضایی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید مطهری مشهد