حفظ تنوع زیستی یا زیست فناوری: اولویت امروز ایران چیست

امروزه، بحث های فراوانی در محافل علمی و محیط زیستی دنیا درباره بودن یا نبودن محصول های تراریخت در سبد غذاییانسان وجود دارد. هر کسی استدلال خود را دارد و عبارتهایی چون بیدانشی، بی مسیولیتی، احساساتی و شعاری بودن، سودجویی،مافیا و حتی به تازگی تروریستی هم وارد این ادبیات شده است. نگارندگان این مقاله در جایگاه زیست شناس، حامی دستاوردهایبشری در حوزه علم هستند و به منزله متخصص تنوع زیستی و فعال محیط زیست به شدت از تخریب طبیعت و روند برگشت ناپذیرآن نگران هستند. از طرفی زندگی بسیاری از موجودهای کره زمین که تنها سیاره سبز است به دلیل افزایش گرمای جهانی و گسترشبیابان ها و به هم خوردن تعادل های بوم نظام های طبیعی در خطر نابودی است. پرسشی که باید به آن پاسخ داده شود این است کهاولویت امروز ایران چیست با نگاهی به وضعیت محیط زیست در ایران ملاحظه می کنید که با مصرف بیرویه ذخیره های آبی وخشکاندن بیشتر تالاب ها و رودخانه ها، تخریب مراتع و فرسایش خاک و نابودی جنگل ها رکوردهای جهانی در چند دهه اخیر شکستهشده است. کشوری که همیشه به دلیل تنوع آب و هوایی بر پایه خرده اقلیم ها توانسته داشته های تنوع زیستی بومی و زراعی خودرا به صورت باقیمانده ، پناهنده یا جداشده حفظ کند با یکسان سازی در الگوهای توسعه ای، زندگی و کشاورزی به سمتبی هویتی زیستی – تاریخی کشانده شده است. این در حالی است که با ارزش ترین ذخیره های ژنتیکی این کشور به سرعت در حالانقراض است. بنابراین باید بر پایه دانش، اخلاق و قانون به این روند مخرب پایان داد.

کلیدواژه ها:

انقراض ، ایمنی زیستی ، تهدید فلور ایران ، ذخیره های ژنتیکی ، شوره زارها