چالش های پرورش و تغذیه طیور در ایران

در سال 1333 با واردات نژادهای گوشتی مرغ، پرورش صنعتی طیور در ایران آغاز شد. اکنون سرانه مصرف گوشت وتخم مرغ به ترتیب حدود 25 و 10 کیلوگرم است. در مجموع، گوشت و تخم مرغ بیش از 60 % پروتیین حیوانی مورد نیاز هر فردایرانی را تامین می کنند. از نهاده های این صنعت به دلیل شیوه های نادرست پرورش و تغذیه با بازده حدود 70 % استفادهمی شود. طول دوره پرورش مرغ گوشتی در ایران طولانی است و موجب افزایش هزینه تغذیه، انرژی و نگهداری می شود. فقر دانشفنی و شرایط اقلیمی کشور مانند ارتفاع از سطح دریا و نبود آمایش سرزمین نقش مهمی در کاهش بازده پرورش طیور دارند.بررسی تنوع موضوع پژوهش ها، نشانگر ناهمخوانی آن با نیازهای کشور است. این در صورتی است که بازده عملکرد مزرعه هایکشور معادل 73/8% پتانسیل ژنتیکی سویه های تجاری است. با توجه به رتبه هشتم ایران در تولید گوشت مرغ، اگر بتوان با بررسی مشکل ها و ارایه راهکار، بازده خوراک و عملکرد را افزایش داد، بخشی از زیان ناشی از پایین بودن بازده صنعت جبرانخواهد شد. بنابراین نیاز به اهتمام بیشتر به پژوهش و سوق دادن پژوهش ها درراستای نیازهای کشوراست.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، بازده عملکرد ، سمت و سوی پژوهش ها ، میزان تلفات ، هزینه تولید