سنخ شناسی عشق مولوی و عشق کریشنایی علمی - پژوهشی

اهمیت عشق و ضرورت بحث از آن، از مواردی است که هیچ عارف و فیلسوفی چشم پوشی از آن را بر خود روا نداشته است و در این حقیقت، هیچ کدام از عارفان و فیلسوفان متدین و غیر متدین و شرقی و غربی و متقدم و متاخر مستثنا نیستند. در عرفان مولوی و کریشنامورتی نیز عشق اهمیت والایی دارد؛ هر دو نفر تعریف عشق به معنای واقعی آن را محال و امکان دست یابی به معنی و مفهوم و حقیقت عشق را برای انسان غیر ممکن می دانند؛ اما از دید هر کدام از آنها عشق را می توان با ویژگی هایی که برای آن شمرده اند، به صورت وصف الاسمی به ذهن تقریب کرد. در بین ویژگی هایی که این دو نفر برای عشق شمرده اند، وجوه اشتراک و افتراق هایی وجود دارد؛ از جمله اساسی ترین تفاوت هایی که این دو در ویژگی های عشق دارند، این است که در عشق مولوی، خدا بروز و ظهور زیادی دارد؛ به طوری که عشق منهای خدا و بدون محوریت خدا را اصلا عشق نمیداند در حالی که در عشق کریشنامورتی خدا کمترین نقش را داراست

کلیدواژه ها:

عشق-مولوی-کریشنامورتی-خدا محوری