تاثیر اینتراتوموری تمرین استقامتی تداومی و تمرین پرشدت تناوبی بر بیان ژن هایmir-21 و bcl2 در موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

مرگ برنامه ریزی شده سلول و رشد تومور بوسیله فراتنظیمی bcl-2 توسط miR-21 در بافت تومور مهار میشود. از اینرو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثرات تمرینات استقامتی تداومی (ET) و پرشدت تناوبی (HIIT) بر بیان اینتراتوموری miR-21 و bcl2 در بافت تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: 18 سر موش ماده نژاد بالب سی پس از القاء سرطان به وسیله تزریق رده سلولی MC4-L2، به شکل تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین استقامتی تداومی (ET) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی شامل گروه 75 ET دقیقه در هر روز، دویدن با سرعت ثابت 60 تا VO2peak 65 و گروه HIIT شش تناوب 3 دقیقه و 20 ثانیه ایی، 85 تا VO2peak 90، و 90 ثانیه استراحت فعال در بین هر تناوب با شدت 30 تا VO2peak 35 تمرینات ورزشی را در شیب %15 به صورت پنج روز در هفته و به مدت ده هفته اجرا کردند.حجم تومور به صورت هفتگی توسط کالیپر اندازه گیری و ثبت میشد. بیان ژنهای miR-21 و bcl-2 به وسیله تکنیک qReal time - PCR تعیین شد. دادهها نیز با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیان ژن miR-21 در دو گروه تجربی به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت .(P<0.001) با این وجود اختلاف معناداری در بیان ژن bcl-2 در دو گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد .(S 0.05) همچنین کاهش معنادار حجم تومور در هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. لازم به ذکر است که کاهش حجم تومور در گروه تناوبی پر شدت بیشتر از گروه تمرین استقامتی تداومی بود.نتیجه گیری: احتمالا تمرینات تناوبی پرشدت در کند کردن سرعت رشد سلولهای سرطان پستان از طریق تاثیرات اینتراتوموری، سودمندتر از تمرین استقامتی تداومی است.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی پرشدت ، تمرین استقامتی تداومی ، سرطان پستان ، miR-21 ، .bcl-2