پراکندگی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مطالعات گذشته در خصوص وقوع مدیریت سود مبین این امر است که شرکت ها از دو روش مدیریت سود واقعی و نیز مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی استفاده کرده اند. شیوه های مختلف مدیریت سود منجر به افشای اطلاعات خلاف واقع شده و به همین دلیل اطلاعات واقعی شرکت ها ارایه نمی گردد. این رویه سبب افزایش پراکندگی سود و به تبع آن کاهش قابلیت پیش بینی سود شده و برای سرمایه گذاران بسیار زیان آور بوده و منجر به این امر می شود که آن ها نتوانند ارزش شرکت و جریان های نقدی آتی را به درستی برآورد نمایند. با توجه به اهمیت کیفیت و قابلیت پیش بینی سود حسابداری در تصمیمات گروه های مختلف استفاده کننده این سوال مطرح می شود که اقدامات انجام شده در راستای مدیریت واقعی سود موجب افزایش پراکندگی سود (کاهش کیفیت سود) می شود یا خیر تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و اطلاعات مورد نیاز نیز از صورت های مالی شرکت های بورسی استخراج شده است. با استفاده از نمونه 135 شرکت بورسی در طی بازه زمانی 93-89 نتایج تحقیق مبین این موضوع است که مدیریت واقعی سود باعث افزایش پراکندگی سود می شود. به عبارتی نتایج تحقیق مبین این موضوع است که با افزایش مدیریت سود با استفاده از فعالیت های واقعی، میزان قابلیت پیش بینی سود و جریان های نقدی آتی (کیفیت سود) کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

مدیریت واقعی سود ، پراکندگی سود ، هزینه های تولید غیرعادی ، مخارج اختیاری غیرعادی ، سطوح غیرعادی جریان نقد عملیاتی