پیش بینی خطر خودکشی بر مبنای وضعیت تاهل، جهت گیری مذهبی و راهبردهای مقابله ای

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش وصعیت تاهل، جهتگیری مذهبی و راهبردهای مقابله ای در پیش بینی خطر خودکشی می باشد،لذا پژوهش از نوع همبستگی- توصیفی و بر حسب نوع استفاده از نتایج، کاربردی است. نمونهی مورد مطالعه شامل 260 نفر ( 175پسر و 85 دختر؛ 213 مجرد و 72 متاهل) از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91-1390 می باشد کهبه روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و با پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای کارور و شیرر (شکل کوتاه)، افسردگیبک- 2 و مقیاس انگاره پردازی خودکشی بک مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده های بدست آمده از مقیاسه ای مذکور با استفاده ازروش آماری رگرسیون به شیوه گام به گام و به کمک نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که هر سه متغیر مورد بررسی می توانند بخش قابل توجهی از خطر خودکشی را پیش بینی نمایند. مضافا یافته ها نشان میدهد که سبک مقابله ی ناکارآمد(به ویژه راهبردهای مقابله ای انکار، خود- سرزنش گری، پذیرش و عدم درگیری رفتاری)، قوی ترین پیش بین خطر خودکشیمی باشد؛ لذا شایسته است روانشناسان در مواجهه با مراجعینی که در معرض خطر خودکشی قرار دارند، توجه بیشتری را بهآموزش شیوه های مقابله و روش های حل مسیله مبذول کنند.

کلیدواژه ها:

خطر خودکشی ، وضعیت تاهل ، جهت گیری مذهبی ، مذهب ، راهبردهای مقابله ای