بررسی هجو شاعران در دیوان اشعار خاقانی شروانی و انوری ابیوردی

مخاصمه در قالب پرخاشگری های لفظی و کلامی، از کنش های متداول دفاعی بشر می باشد که می توان نمودهای آن را از روزگاران کهن در آثار و دواوین شعرا مشاهده کرد. مخاطبان این گونه اشعار می توانند شامل تمامی اقشار جامعه، از جمله خود شاعران گردند که به نحوی مورد بی مهری و کینه توزی یکدیگر قرار گرفته اند، لذا در این نوشتار، ضمن بررسی نمونه های مهاجات در دیوان دو شاعر توانمند هجوسرا خاقانی و انوری انگیزه ها و علل هجویه سرایی این شاعران را نسبت به دیگر شعرای معاصر خود مطرح کرده و به تبیین عوامل آن، از جمله عوامل درونی که ناشی از ضعف و کاستی های شخصیتی نظیر خود برتر بینی و حسادت می باشد و نیز عوامل بیرونی همچون جنگ و دشمنی ممدوحان با یکدیگر پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شعر ، هجو ، خاقانی ، انوری ، شعرای معاصر