موتیف شبنم در غزلیات بیدل دهلوی

طبیعت در تمام ادوار شعری مورد توجه شاعران از جمله شاعران سبک هندی بوده است. آنان با اقتباس عنصری از طبیعت و آمیزش آن با قوهی تخیل و خیال پردازی و نازک اندیشی، مضامین بدیع و گاه بیگانه را خلق می کردند. بیدل دهلوی از شاعران سبک هندی است که همواره از عناصر طبیعت برای خلق مضامین متنوع بهره گرفته است. شبنم، از عناصری است که در شعر بیدل از بسامد بالایی برخوردار است. بیدل این عنصر را به عنوان ابزاری برای خلق شبکه ی تصاویر شعر خود به خدمت گرفته است. این مقاله بر آن است با روش تحلیل محتوا و استفاده از امکانات کتابخانه ای، برجستگی عنصر شبنم را که در جامه ی تشبیه هاو استعارات دیریاب خیالی و وهمی پیچیده شده را مشخص سازد و بیان کند که بیدل در پس پرده ی شبکه های تصویری، باورها و عقاید خود را که به طور عام نسخهبرداری از اوضاع اجتماعی روزگار وی است در اشعار خود منعکس میسازد.

کلیدواژه ها:

موتیف ، بیدل دهلوی ، شبنم ، شبکه ی تصویری