درمانگری از هند تحلیل سی غزل از دیوان غزلیات بیدل دهلوی با استناد به مولفه های روانشناسی مثبت گرا

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 422

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OSPL02_157

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

شعردرمانی یکی از انواع روش های هنردرمانی است که برای رفع تنش و آرامش بخشی در درمان بیماری های روانی و حتی گاهی به عنوان پیشگیری از بیماری های روانی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی در سال های اخیر مورد توجه بی شتر روان درمانگران قرارگرفته ا ست و در پاره ای از موارد نتایج حاصل از درمان با این روش ب سیار ر ضایت بخش بوده ا ست. پژوهش پیش رو از نوع نظری ا ست و از روش کیفی در اجرای آن بهره برده ایم. نتایج حاصل از تحلیل سی غزل از دیوان بیدل ثابت می کند که بیدل از جمله شاعران پار سیگوی سبک هندی است که اشعار وی میتوانند برای فارسی زبانان سراسر گیتی اثرگذار و مفید با شند. از طرفی با توجه به موج جدید ایجاد شده توسط روان شنا سی مثبتگرا در این پژوهش با خوانشی نو در غزلیات بیدل با توجه به مولفه های روانشناسی مثبتگرا ابیات مناسب برای شعردرمانی کشف و با تجزیه و تحلیل قابل استفاده برای آنان می گردد به گونه ای که روان درمان گران می توانند با استناد به چنین ابیاتی در بهبود هر چه سریع تر این دسته از بیماران موثر واقع شوند

کلیدواژه ها:

بیدل ، شعردرمانی ، غزلیات ، روان شناسی مثبت گرا

نویسندگان

فرزانه یوسف قنبری

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دانشکده علوم انسانی

سوسن نظری

کارشناسی ارشد، زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول