آشکارسازی مکان خطا با استفاده از تیوری ماشین های بردار پشتیبان

در این مقاله، روشی جدید به منظور آشکارسازی مکان خطا براساس تیوری ماشین های بردار پشتیبان ارایه می شود. روش پیشنهادی الگوریتمی کارا بر مبنای روشهای داده کاوی بوده که به منظور طبقه بندی نمودن نمونه ها مورد استفاده قرار می گیرد. برای بررسی توانایی روش پیشنهادی در آشکارسازی مکان خطا، تیوری مورد نظر بر روی یک شبکه آزمایشی استاندارد 33 باسه IEEE مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور آموزش ماشین بردار پشتیبان، از یکسری جفت داده های آزمایشی ورودی-خروجی استفاده می شود که تمامی این جفت داده ها در زمان های وقوع خطا نمونه برداری می شوند. جهت ارایه نتایج مطلوب از یکسری ویژگی های بهینه بر مبنای پارامترهای ولتاژی و فرکانسی در آشکارسازی مکان خطا استفاده می شود و توسط این پارامترها عملکرد الگوریتم مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده توانایی روش معرفی شده را در آشکارسازی مکان خطا در زمان بلافاصله پس از وقوع خطا نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی خطا ، آشکارسازی ، داده کاوی ، ماشین های بردار پشتیبان (SVM)