نقد و تحلیل کاربرد صفت در ادبیات منظوم کودکان (بر پایه ی آثار عباس یمینی شریف،ناصر کشاورز،مصطفی رحمان دوست،شکوه قاسم نیا،بنفشه رسولیان )

ادبیات کودک و نوجوان، یکی از ارکان اصلی و مهم فرهنگ و ادبیات هر جامعهای است،و چون یکی از بهترین شیوه های تربیتی به ویژه برای کودکان و نوجوانان آموزش غیر مستقیم از طریق شعر،شیوه ی القا وآموزش مفاهیم خاص از طریق شعراست،که میتواند کودک را برای رویارویی با مسایل مختلف زندگی آماده کند و آموزشهای لازم را به او بدهد. بسامد واژگان و همچنین نحوه ی به کارگیری آنها در ساختار یک اثر میتواند در القای مفاهیم مورد نظر شاعر یا نویسنده بسیار موثر باشد. بررسی و تحلیل این امر موجب شناخت بهتر نویسنده و شاعر و زمینه های فرهنگی و اجتماعی او گردد. در این پژوهش یکی از مقولات مهم دستوری که نقش مهمی در داستان های کودکان دارد یعنی مقوله ی صفت از جنبه ی ساختار در آثار پنج تن از شعرای کودک مورد تحلیل قرار میگیرد،و به عنوان یکی از انواع هفتگانه ی کلمه و اقسام گوناگون آن در آثار مورد مطالعه با تقسیم بندی بر اساس آثار معتبر دستور زبان با ذکر بسامد و علت آن تحلیل و نقد میشود.

کلیدواژه ها:

ادبیات منظوم کودک ، توصیف ، صفت ، موصوف ، بسامد ، ساختار