میزان و چگونگی حضور معلولان در گلستان سعدی

علی رغم تاکید متون و آموزه های دینی بر اهمیت توجه به افراد ناتوان و کم توان اجتماع، متاسفانه دید عمومی جامعه تا حدود یکی دو سده اخیر، نسبت به معلولان دیدی منفی بوده است. برر سی متون ادبی و تاریخی می تواند نگاه گذ شتگان به این مقوله را برای ما تبیین و مشخص کند. یکی از ادیبان برجسته ایرانی که می توان او را معلم اخلاق ایران از سده هفتم به این سو بر شمرد، سعدی شیرازی ا ست. شناخت دیدگاه وی نسبت به معلولان و چگونگی حضور آنها در کتاب گلستان میتواند در درک این نکته که در متون ا صیل و ارز شمند ادبی چه نگاه ی به معلولان وجود دا شته ا ست، موثر واقع شود. یافته های این پژوهش که با روش تحلیلی- توصیفی صورت گرفته حاکی از آن است که سعدی فارغ از هرگونه عیب و نقص در ظاهر افراد به کرامت انسانی اعتقادی راسخ داشته و با دیده احترام به معلولان به ویژه نابینایان نگریسته است.

کلیدواژه ها:

معلولان ، سعدی ، گلستان.