سیمای دوگانه ی خداوند در اندیشه ی فریدون مشیری با تکیه بر بازتاب نفس صبحدمان

پژوهش حاضر به بررسی سیمای دوگانه ی خداوند متعال با تکیه بر اشعار فریدون مشیری اختصاص دارد. نگاه نخست با رویکردی توحیدی نسبت به پروردگار عالم به بررسی نام و صفات اله ی و تحلیل آن با توجه به اشعار می پردازد. در نگاه ی دیگر که به تصویر ذهنی از خدا به وسیله ی شاعر تعبیر کرده ایم، به دیدگاه های شاعرانه و همراه با تصورات خیالی وی درباره ی خداوند، سخن گفتهایم. برآیند حاصل از این نوشتار- که با روش پژوهش کتابخانه ای و توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است- نشان میدهد که فریدون مشیری در نگاه توحیدی و اعتقاد درونی خویش، کمال مطلق را در جمال مقید میجوید و هر شور و شادی و شیدایی را به خدا منسوب میدارد. به طوریکه واژه ی خدا بالاترین بسامد را در دیوان شعری او به خود اختصاص داده است. با این حال، شرایط و اوضاع اجتماعی زمانه و نیز احوال فردی و آسیبهای روحی و روانی در هر دو حوزه، موجب میشود که در نگاهی دیگر خداوند را دور و بی تفاوت و بدون حمایت عاطفی از بندگان دریابد و گاه تا جایی پیش میرود که رنگ عصیان به خود میگیرد.

کلیدواژه ها:

فریدون مشیری ، مجموعه اشعار ، سیمای خدا ، نگاه موحدانه ، تصویر شاعرانه.