بررسی زبان تصویر در غزل های قیصر امین پور با رویکرد فرمالیسم

آثار ادبی از جوانب مختلفی قابل نقد و بررسی است و مکاتب متعددی برای تحلیل آنها وجود دارد. یکی از این مکاتب فرمالیسم است که اهمیت ویژه ای در آغاز جریانی تازه در نقد و ادبیات دارد. از آنجا که هدف اصلی ادبیات به عنوان یک هنر ایجاد لذت در خواننده است، بررسی دلایل این زیبایی با تکیه بر روشی علمی که در اینجا روش فرمالیستی است، مسیله ی اصلی این پژوهش خواهد بود. در این پژوهش، تعدادی از غزل های قیصر امین پور، شاعر معاصر، پس از خوانش، از جنبه های زبانی و ادبی بررسی شده اند. پس از انجام بررسی، بیت هایی که با شگردهای نقد فرمالیستی از جمله آشنایی زدایی و برجسته-سازی در بیان تصاویر شاعرانه همخوانی داشته اند و با ارایه ی این زبان تصویرسازی کرده اند، مشخص شده و توضیحات آن نوشته شده است در این پزوهش با انجام بررسیهای فرمالیستی بر روی غزلهای قیصر امین پور مشاهده شد که چگونه با تغییرات در زبان به صورت هدفمند میتوان به زیبایی اثر کمک کرد. آشنایی زدایی یا همان تغییر الگوهای زبانی در همه ی جوانب زبانی مشاهده شد. بدینترتیب در این پژوهش تصویرآفرینی در شعر قیصر امین پور با استفاده از روش فرمالیستی؛ یعنی به کارگیری زبان برای آشنایی-زدایی مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که چگونه عناصر زبانی با تغییرات و جابه جایی و غیره که نمونه های آشنایی زدایی محسوب میشود، تصویرهای نو آفریده اند.

کلیدواژه ها:

قیصر امین پور ، فرمالیسم ، زبان ، تصویر ، آشنایی زدایی