گردشگری فرهنگی و نقش آن در توسعه پایدار (با تاکید بر جاذبه های گردشگری فرهنگی، استان آذربایجان شرقی)

صنعت گردشگری در جهان امروز جایگاه ممتازی دارد و طی سال های اخیر به یکی از بازیگران اصلی تجارت و روابط بین المللتبدیل شده و از منابع درآمدی مهم بسیاری از کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه به شمار می آید؛ و هر کشوری که بتواندسیاست مناسب برای توسعه زیرساخت های فرهنگی، منطبق بر اقلیم و موقعیت اجتماعی خود تعریف کند می تواند بسته برتعاریف استراتژیک گردشگری از منافع مادی و معنوی آن منتفع گردد.در برنامه ریزی گردشگری کلان کشور، باید به الگوهای مطلوب گردشگری منطقه ای که بر فرهنگ و تمدن های منطقه ای دلالتداشته باشد رسید و فرایند توسعه را مبتنی بر دیدگاه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خود منطقه هدف تنظیمکرد. با توجه به اینکه فرهنگ ها در شکل گیری، رشد و توسعه گردشگری نقش اساسی داشته و سنگ بنای توسعه گردشگریهستند و با عنایت به آثار و پیامدهای گردشگری با شناخت پتانسیل ها و برنامه ریزی دقیق باید در کوتاه مدت از طریقگردشگری فرهنگی به توسعه پایدار رسید .در حقیقت می توان با برقراری رابطه بین فرهنگ ها از این گنجینه به منبع خوبیبرای جذب گردشگران استفاده کرد و بر این اساس با توجه به اهمیت توسعه گردشگری در آینده کشور و با تکیه بر ظرفیت هایداخلی و با نگاهی به جایگاه گردشگری در دنیا مخصوصا گردشگری فرهنگی و با توجه به تمدن و فرهنگ کهن ایران، به جهتبرخورداری از منابع بالقوه گردشگری، موقعیت استراتژیک و ژیوپولتیک منطقه ای، تاریخ و فرهنگ غنی به توسعه پایدار همگامبا تولید ثروت ملی و اشتغال دست پیدا کرد مطالب کنکاش شده توصیفی، حاکی از آن است که هر نقطه از ایران مخصوصااستان آذربایجان شرقی با توجه به برخورداری از پتانسیل ها و زیرساخت های متنوع فرهنگی می تواند با شناخت و معرفیآیین های قومی، مذهبی و منطقه ای خود به عنوان جاذبه ای نفیس برای گسترش گردشگری فرهنگی در جهت نیل به اهدافبلندمدت توسعه پایدار برسد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری فرهنگی ، توسعه پایدار ، آذربایجان شرقی