کشاورزی فراسرزمینی: معامله ای سبز یا تعارض

کشاورزی فراسرزمینی استراتژی در پاسخ به بازدهی پایین بهره وری در واحد مقیاس، تکنولوژی های کاربر و نیاز رو به رشد تامین مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته است. اما این موضوع همچون سکه دارای دو رو است، به این معنی که علاوه بر فرصت های پیش آمده، تهدیدهایی را نیز برای کشور میزبان به دنبال دارد؛ به طور مثال از روی مثبت سکه می توان به پیامدهایی همچون ورود تکنولوژی و ادوات مکانیزه کشاورزی به کشور میزبان، احداث زیرساخت های آبیاری و حمل و نقل، آموزش و مشارکت مردم محلی کشور میزبان در تولیدات کشاورزی، بهبود روابط سیاسی و گسترش همکاری های دو کشور و از روی منفی سکه می توان به پیامدهای عدم ایجاد شغل کافی و درآمدهای پایین، انعقاد قراردادهایی به نفع کشور میهمان، به خطر افتادن امنیت غذایی جوامع میزبان، تعارضات و بی عدالتی های اجتماعی، وابسته شدن به کشور سرمایه گذار، فسادهای معاملاتی، استفاده بیش از حد از سموم کشاورزی و آلودگی شیمیایی آب و خاک و تخریب محیط زیست اشاره کرد. این مقاله به تحلیل عمیق تر مسایل ذکر شده با توجه به شواهد و تجربیات جهانی می پردازد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی فراسرزمینی ، کشور سرمایه پذیر(میزبان) ، کشور سرمایه گذار(میهمان)