مدیریت گردشگری پارک های جنگلی چیتگر و لویزان شهر تهران با رویکرد مدیریت پایدار ایزو

در شرایط کنونی جهان که با شهر نشینی و صنعتی شدن به شدت در حال رشد است، حفاظت و مدیریت مناسب از جنگل ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در چنین وضعیتی توجه به مفهوم مدیریت پایدار جنگل بیش تر اهمیت می یابد. همسو با این موضوع که پایداری به عنوان یک اصل اولیه در مدیریت جنگل ها باید مورد توجه قرار گیرد، اتکا بر ابزاری کاربردی که مکانیسم این پایداری را مشخص کند لازم است. در این مطالعه نیز با هدف شناخت پتانسیل گردشگری شهر تهران، به بررسی دو پارک جنگلی که در نقاط غرب و شرق تهران قرار دارند اقدام شد. بدین منظور در ابتدا تعاریفی از گردشگری، تفرج و انواع پارک ها ارایه گردید تا اهمیت موضوع در زندگی شهری نمایان شود. سپس از طریق اطلاعات جمع آوری شده از جمله نقشه ها، تصاویر و خصوصیات منظر هر پارک پیش زمینه ای جهت بررسی پایدار بودن مدیریت در این دو پارک ایجاد شد و سرانجام از طریق معیار ایزو14001 در مدیریت محیط زیستی، نقاط قوت و ضعف پارک ها و به عبارتی پتانسیل آن ها به منظور گردشگری آنالیز گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد هر دو پارک مورد مطالعه از شرایط نسبتا مناسبی برای جذب گردشگر برخوردار هستند ولی با توجه به معیار مدیریتی ایزو14001 پارک جنگلی چیتگر از منظر حمل و نقل شرایط مطلوب تری دارد. از لحاظ بحث پوشش گیاهی نیز غالبیت در هر دو پارک با سوزنی برگان است و این مورد به عنوان نقطه منفی در هر دو پارک منظور شد و پیشنهاداتی برای رفع این موضوع و موارد دیگر بیان گردید.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، پارک جنگلی ، ایزو 14001 ، مدیریت پارک ، ظرفیت گردشگری