مدیریت تخصیص بودجه در تعمیر و نگهداری پل ها با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی پل های بزرگ حوزه استحفاظی اداره کل راه و شهرسازی جنوب کرمان)

یکی از عناصر سازه ای بسیار مهم و پرهزینه در جاده ها پل ها هستند که آسیب دیدن یا خرابی آنها می تواند یک محور را از سرویس خارج و یا عبور و مرور آن را مختل کند و مشکلات بسیار زیادی را ایجاد نماید. هرچه تعمیر و بازسازی پلها به تعویق افتد وضعیت پل ها بحرانی تر و هزینه تعمیر بیشتر خواهد شد از طرفی دستگاه های متولی تعمیر و نگهداری پل ها با کمبود بودجه و پروژه های متعدد مواجه هستند لذا باید به دنبال یک استراتژی مناسب و کارا جهت تخصیص بهینه بودجه محدود با مشخص کردن اولویت پل ها جهت تعمیر و نگهداری باشیم. در این مقاله ابتدا معیارها و زیرمعیارهای تاثیر گذار بر خرابی پل ها با رویکرد تاثیر گذاری بر ایمنی کاربران ،عملکرد وسرعت خرابی پل با استفاده از مطالعات میدانی ، کتابخانه ای شناسایی شدند و سپس وزن این عوامل با در نظرگارفتن رویکردمورد نظر با استفاده از پرسشنامه طراحی شده مقایسات زوجی و روش تصمیم گیری چند معیاره مشخص گردید. در ادامه باارزیابی و بازدید های میدانی از پل های بزرگ حوزه استحفاظی جنوب کرمان و تکمیل چک لیست های تهیه شده برای اینمعیارها و دخیل کردن عوامل دیگری مانند شدت خرابی و با استفاده از روش مقیاس ترتیبی شاخص اولویت تعمیر هر پلمشخص گردید. که این شاخص اولویت تعمیر معیاری برای اولویت تخصیص بودجه استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

پل ، خرابی ، بودجه ، تعمیر و نگهداری ، تصمیم گیری چند معیاره