بررسی ارتباط رفتار مربیگری با انگیزش پیشرفت بازیکنان بدمینتون استان هرمزگان

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط رفتار مربیگری با انگیزش پیشرفت بازیکنان بدمینتون استان هرمزگان . بدین منظور از پرسشنامه رفتار مربیگری مارتین و بارنز((1999 و پرسشنامه انگیزش پیشرفت گیل و دیتر((1988 برای بررسی اگیزه پیشرفت بازیکنان استفاده شد.پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ(پرسشنامه رفتار مربیگری 0/84 ، پرسشنامه انگیزش پیشرفت (0/88 به دست آمد. جامعه آماری شامل ورزشکاران حال حاضر در لیگ استان هرمزگان در سال95-96 بود. با در نظر گرفتن صحت پرسشنامه ها 150 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ جهت سنجش تجانس درونی سوالات پرسشنامه ، تحلیل عاملی CFA جهت سنجش روایی داده ها، مدل یابی معادلات ساختاری SEM به منظور آزمون گذشتن، مدل پیشنهادی و نیز آزمون فرضیه ها ) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین رفتارهای واکنشی مثبت و انگیزش پیشرفت بازیکنان رابطه معناداری وجود ندارد. همپنین بین رفتارهای واکنشی منفی و طبیعی مربیان با انگیزش پیشرفت بازیکنان ارتباط معناداری وجود نداشت ولی به طور کل بین رفتارهای مربیگری با انگیزش پیشرفت بازیکنان بدمینتون استان هرمزگان ارتباط معناداری وجود داشت. با توجه به یافته های تحقیق، برنامه ریزی به منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و اطلاع رسانی جهت اثرات که مربیان می توانند به انگیزه بازیکنان و موفقیت آنان داشته باشد بسیار ضروری است.

کلیدواژه ها:

رفتارهای مربیگری ، انگیزش پیشرفت ، بدمینتون