اثر 8 هفته تمرین در آب بر شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی ، فشار خون و چربی سالمندان مرد کم تحرک شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر تاثیر 8 هفته تمرین در آب بر شاخص های فیزیولوژیک (حداکثر اکسیژن مصرفی ، فشار خون و چربی )کم تحرک شهر شیراز بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و نیمه تجربی بوده است. نمونه آماری شامل 17 نفر از مردان سالمند بود که بصورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از دستگاه اندازهگیری فشار خون برای (فشار خون)، آزمون 1600 متر( حداکثر اکسیژن مصرفی)، دستگاه کالیپر(درصد چربی زیر پوستی) استفاده شد. داده های گردآوری شده از طریق آمار توصیفی برای شاخصهای مرکزی و پراکندگی و نمودارها، آمار استنباطی تی زوجی برای بررسی اختلاف در پیش آزمون و پس آزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 8 هفته تمرین در آب موجب کاهش فشارخون و درصد چربی میشود. بر میزان حداکثر اکسیژن مصرفی تاثیر معنیداری دارد و باعث بهبود عملکرد هوازی، سالمندان میشود. بطور کلی میزان شاخصها بعد از 8 هفته تمرین بهبود پیدا کرد. یافته های این مطالعه اهمیت فعالیت جسمانی در آب را در بهبود وضعیت جسمانی سالمندانی که سابقهی فعالیت منظم ورزشی نداشتند، تایید کرد و بیانگر آن بود که برنامه های تمرینی ورزش در آب میتواند آثار مطلوبی بر شاخصهای فیزیولوژیکی داشته باشد. در نتیجه سالمندان میتوانند در برنامه های تمرینات ورزشی به خصوص این الگوی نوین و کم هزینه تمرینی( ورزش در آب)، بطور منظم شرکت کنند و از فواید مختلف جسمی، روحی و روانی آن بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

تمرین در آب ، شاخصهای فیزیولوژیک ، سالمند