بررسی روش های مختلف زوج درمانی

هدف: هدف از این مقاله بررسی روش های مختلف زوج درمانی به عنوان یک رویکرد بالینی به منظور بهبود عملکرد دو فرد درون یک بافت ارتباطی متقابل است. زوج ها در جامعه امروزی برای برقراری و حفظ روابط صمیمی با مشکلات شدید و فراگیری دچارند و اغلب جهت برقراری مجدد سطوح اعتماد و رضایت در رابطه خود، به ویژه موضوعات مربوط به پیوندهای ارتباطی هیجانی با افراد مهم زندگی، برای درمان مراجعه می کنند به همین دلیل این موضوع از اهمیت بسزایی برخوردار است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کتابخانه ای است که در این راستا از منابع چاپی و دیجیتالی استفاده شده است. از مطالب مقالات و تحقیقات گوناگون با روش فیش برداری استفاده شده است. یافته ها: زوج درمانی روشی برای حل مشکلات و تضادهایی است که یک زوج به تنهایی نمی توانند به طور موثر آن را مدیریت کرده و از پس رفع آن برآیند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مدل زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی در بهبود استرس زناشویی زوج ها موثر واقع شده است و زوج درمانی خودتنظیمی باعث افزایش سازگاری زناشویی زوجین می شود. همچنین تحقیقات نشان داده اند که دو روش زوج درمانی رفتاری تلفیقی و سیستمی رفتاری بر افزایش بهزیستی روانی زوج های ناسازگار تاثیر برابری داشته است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی ، زوج درمانی خود تنظیمی ، زوج درمانی رفتاری