پیش بینی اهمال کاری تحصیلی براساس راهبردهای یادگیری خود تنظیمی در دانشجویان

اهمال کاری، پدیده ای شایع، به ویژه در زمینه ی تحصیلی است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهمال کاری تحصیلی براساس راهبردهای یادگیری خود تنظیمی دانشجویان در سال تحصیلی 96-1395 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیش بینی بود. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی دانشجویان شهرستان گلپایگان بودند که از این تعداد نمونه ای به حجم 80 نفر، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه ی همزمان نشان داد که بین اهمال کاری تحصیلی و سه مقیاس راهبردهای یادگیری ( شناختی، فراشناخت و باورهای انگیزشی) رابطه ی منفی وجود دارد؛ اما این رابطه، در مورد راهبرد فراشناخت، معنی دار نیست. راهبردهای شناختی و باورهای انگیزشی در سطح P<0/01 با اهمال کاری تحصیلی رابطه ی معنی دار دارند. یافته های جانبی پژوهش نشان داد، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی توانستند مقدار 38 درصد واریانس در اهمال کاری تحصیلی دانشجویان را تبیین کنند. در نهایت، نتایج یافته ها نشان می دهد که از میان خرده مقیاس های متغیر راهبردهای یادگیری، راهبردهای انگیزشی در سطح P<0/01 بیشترین سهم یگانه ی معنی دار را در پیش بینی متغیر ملاک دارد.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، راهبرد ، یادگیری خود تنظیمی