تعیین دز مناسب اشعه ی گاما بر ایجاد تنوع ارقام مختلف ژربرا (Gerbera jamesonii) درشرایط درون شیشه ای

ژربرا در بسیاری از کشورها یکی از رایج ترین گل های شاخه بریده و دارای اهمیت اقتصادی زیاد در صنعت گلکاری است. استفاده از موتاسیون های القایی نظیر اشعه ی گاما می تواند به عنوان یک روش جهت ایجاد تنوع بیش تر در گیاهان و گونه های زیستی مطرح باشد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرتوی گاما بر میزان زنده مانی و تعیین LD50 در گیاه ژربرا در شرایط کشت درون شیشه ای انجام شد. گیاهچه های استریل حاوی مریستم های راسی ارقام B1‚ B و Y2 ژربرا در مرحله ی 4 برگی از گیاه مادری جدا گردید و در محیط کشت MS حاوی 0/11 میلی گرم بر لیتر ایندول استیک اسید (IAA) و 0/1 میلی گرم بر لیتر 6 بنزیل آمینو پورین (BA) و 0/7 درصد آگار و 3 درصد ساکارز جهت تکثیر کشت گردید. محیط کشت در هر پتری دیش به میزان 11 میلی لیتر توزیع شد. پتری های حاوی ریز نمونه ها جهت اعمال تیمار موتاسیونی تحت تابش پرتوی گامای حاصل از کبالت 60 به ترتیب با شدت های 10 1 و20 گری قرار گرفتند. داده ها ی حاصل از شمارش شامل تعداد گیاهچه های سالم (درصد زنده مانی) 1 هفته بعد از تابش ثبت شدند. در دز 20 گری درصد مرگ و میر گیاهچه ها 40.24 درصد 26.64 درصد و 14.71 درصد به ترتیب مربوط به رقم B1‚ B و Y2 می باشد و این دز به عنوان دز کشندگی LD50 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد افزایش دز اشعه ی گاما سبب افزایش مرگ و میر و کاهش درصد زنده مانی گیاهچه ها می شود.