جذب زیستی یون نیکل از محلول آبی با استفاده از جلبک قهوه ای پادینا

فلزات سنگین موجود در پسابهای صنعتی یکی از مهمترین آلاینده های محیط زیست می باشند. روش های معمول جهت حذف این فلزات از چنین پساب هایی، علاوه برهزینه بالا مشکل تولید لجن حاصل از رسوبات شیمیایی را نیز به دنبال دارند که سبب تولید مواد زاید می شود که سازگار با محیط زیست نیستند. این موضوع باعث شده است که روش حذف زیستی به عنوان گزینه ای که هم اقتصادی بوده و هم سازگار با محیط زیست است مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت روش بیولوژیکی در تصفیه پسابها هدف از انجام این پژوهش استفاده از جلبک پادینا برای حذف یون نیکل از محلول های آبی می باشد. به منظور نیل به این هدف، جلبک قهوه ای پادینا که گیاهی بومی و مربوط به سواحل خلیج فارس می باشد انتخاب و برای حذف یون فلزی نیکل از محلول آبی مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق تاثیر پارامترهای مختلف زمان، غلظت اولیه، دما، میزان زیست جاذب و pH بر عملکرد زیست جاذب پادینا مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، بیشترین میزان ظرفیت جذب، در 7pH= و غلظت برابر 5/2 گرم بر لیتر زیست جاذب و زمان تعادلی 180 دقیقه مشاهده شد

کلیدواژه ها:

جلبک پادینا ، جذب ، زیست جاذب ، فلز سنگین ، یون نیکل