پیش بینی ایده پردازی خود کشی بر مبنای تعارض زناشویی در بین زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهرستان کلاچای

مقدمه : ایده پردازی خودکشی به عنوان افکار خود گزارش دهی درباره خودکشی، در دامنه ای از یک میل مبهم با نفوذ برای مردن تا نقشه ی کامل خودکشی تعریف می شود. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی ایده پردازی خودکشی بر مبنای تعارض زناشویی در بین زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهرستان کلاچای است. روش : مطالعه حاضر پژوهش توصیفی همبستگی بود. کلیه زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهرستان کلاچای جامعه آماری آن را تشکیل داده اند. 200 تن از این زنان براساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های افکار خود کشی بک (BssI) و پرسشنامه تعارضات زناشویی که از ضریب پایایی و اعتبار رضایت بخشی برخوردار بودند، برای اندازه گیری متغیرها مورد استفاده قرار گرفته اند. دادده ها پس از گرد آوری با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل همبستگی کانونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد که کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش های هیجانی، افزایش حمایت فرزندان، جداکردن امور مالی از یکدیگر، کاهش همکاری و کاهش رابطه خانوادگی به طور معنی دار از توان پیش بینی تمایل به مرگ برخوردارهستند. کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش های هیجانی، افزایش حمایت از فرزندان، کاهش رابطه خانوادگی و جداکردن امور مالی از یکدیگر به طور معنی داری آمادگی برای خود کشی را پیش بینی می کنند و افزایش واکنش های هیجانی، افزایش حمایت فرزندان، کاهش رابطه خانوادگی و جدا کردن امور مالی از یکدیگر به طور معنی دار از توان پیش بینی تمایل به خود کشی واقعی برخوردارند. نتیجه گیری : متغیرهای ایده پردازی خودکشی در خصوص مولفه های تعارض زناشویی به صورت مثبت مشاهده شده است و از توان پیش بینی لازم برخورداراست.

کلیدواژه ها:

پیش بینی ایده پردازی خودکشی ، تعارض زناشویی ، زنان متاهل