نقش روش های تدریس در پرورش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی

در این تحقیق به بررسی نقش روش های تدریس و پرورش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است. این تحقیق از بعد هدف کاربردی و از بعد روش توصیفی تحلیلی می باشد. معمولا در غلب روش های تدریس از خلاقیت و نوآوری استفاده نمی شود در صورتی که در دنیای امروزه بایستی به یادگیری خلاقیت توجه ویژه ای شود. بنابراین برای خلاقیت در مدارس جایگاه ویژه ای در نظر گرفته شده است تا بدین وسیله تفکر خلاق پرورش یابد. در این بین معلم نقش حیاتی و مهمی ایفاء می کند که با روش های خاصی به تقویت قوه خلاقیت می پردازد. معلم به عنوان ایجاد کننده شرایط و تسهیل کننده یادگیری دانش آموزان می تواند از طریق نوگرایی، انعطاف پذیری، عدم اجبار دانش آموزان به حفظ و انباشت ذهنی، شوخ طبعی، پرهیز از راهبردها و روش های قالبی آموزش، زمینه سازی برای ابراز وجود شاگردان و افزایش اعتماد بنفس در آنان، تحریک حس کنجکاوی فراگیران و بالاخره توام ساختن آموزش با پژوهش به آموزش خلاق و پرورش خلاقیت در دانش آموزان بپردازد. و معلمان با قاطعیت ویژه ای که دارند می دانند که دانش آموزان دوره ابتدایی به یادگیری چه مطلبی نیاز دارند تا آن ها را به روش های فعال و دانش آموزان محور آموزش دهند.

کلیدواژه ها:

معلم ، دانش آموز ، خلاقیت ، روش تدریس