احساس امنیت ادراکی - روانی در فضاهای مسکونی

متاسفانه امروزه باتوجه به کمبود فضا برای ساختمان سازی و نیاز بی رویه انسان به استقلال و رشد جمعیت همچنین مشکلات اقتصادی و بالا رفتن توقعات بشر،به نظر می رسد بالاجبار انسان مجبور به ساخت بناهایی با وسعت کم و آپارتمان نشینی شده است که همین تجمع کردن در یک ساختمان باعث کم شدن احساس امنیت روانی انسان ها و عدم حس مکان درخانه مسکونی خود شده، به گونه ای که امروزه دیگر استفاده ازضرب المثل چهار دیواری اختیاری ممکن نیس واین گونه طرزتفکر نمی توان در زن گی افراد نقش داشته باش و حتی ممکن است باعث ایجاد مشکلات فرهنگی شود. در زندگی آپارتمان نشینی که دیوارخانه ها به هم چسبیده و دیوار فقط نقش جدا کننده دارد حتی با صدای بلندصحبت کردن هم مجاز نیست امروزه نمی توان به راحتی با صدای بلند موسیقی گوش داد حرف زد یا حتی یک سری مراسمات و دورهمی های خانوادگی که در کشور ما مرسوم بوده برگزار کرد. در نتیجه انسان امروزی همیشه در استرس و نگرانی به سر می برد که مبادا دیگران از مسایل خصوصی زندگی وی با خبر شوند و مجبور به سکوت وانزواست یا اینکه اکثر اوقات را باید بیرون از خانه به سر ببرد. روش تحقیق: این پژوهش به روش کتابخانه ای با بررسی استدلالی منطقی، نظریات مطرح پیرامون شخصی، مدل پژوهشی به روش کیفی است و در انتها با توجه به داده های بدست آمده اصولی طراحی مشخص خواهد شد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، حس مکان ، فضای مسکونی ، آپارتمان ،