نقش زیست فناوری در توسعه حقوق بین الملل محیط زیست

زیست فناوری با حفاظت از تنوع زیستی و ابداع راهکارهایی از جمله برای حذف آلاینده هایآب، خاک و هوا، امکان بهره وری از زیست تود و زیست دیزل را در تامین سوخت فراهم کردهاست و با ایجاد زمینه ای برای بهره برداری از قابلیت استخراج مواد ژنتیکی ناشی از بقایایمنقرض شده گونه های گیاهی و جانوری به منظور شبیه سازی گونه های منقرض شده یا در معرضانقراض، بستری را برای توسعه حقوق بین الملل محیط زیست ایجاد می کند. این امر به ویژه باارایه سازوکارهای جایگزین در مقابل روش های سنتی پیشگیری و حفاظت ازتخریبمحیط زیست می تواند به توسعه حقوق بین الملل در این حوزه کمک قابل ملاحظه ای کند. باوجود نقش قابل ملاحظه فناوری زیستی در توسعه حقوق بین الملل محیط زیست، ترکیباتسمی ناشناخته، واکنش های آلرژیک و آلوده ژنتیک غیرقابل پیش بینی برآمده از عرضهارگانیسم های سمی ناشی از دخل و تصرف در ارگانیسم های موجود به اکوسیستم ها می تواندزمینه ای را برای تخریب یا آلودگی مضاعف محیط زیست فراهم آورد. این در حالی است کهپیامدهای مثبت این فناوری و تاثیرات زیانبار آن از جمله عوامل تعیین کنند در شتاب بخشیبه تغییر نگاه جامعه بین المللی نسبت به اهمیت محیط زیست و لزوم حفاظت و صیانت از آنشده که در نهایت روند توسعه و تدوین بیش از پیش حقوق بین الملل محیط زیست را سبب شدهاست. در این مقاله با تاملی در منافع و مضار زیست فناوری، به تامل در این امر خواهیم پرداختکه زیست فناوری به چه نحو در خدمت توسعه حقوق بین الملل محیط زیست به کار گرفتهمی شود. در این خصوص، هرچند باید از وجوه مثبت زیست فناوری چشم پوشی کرد، ضروریاست تا به تبعات و آثار جانبی زیست فناوری نیز بی توجه نباشیم.

کلیدواژه ها:

استراتژی های زیست محیطی ، اصول حقوق بین الملل محیط زیست ، توسعه پایدار ، حقوق بین الملل ، زیست فناوری