تغییرات آنی الکترومایوگرافی عضلات خارج حنجره ای، بعد از درمان دستی حنجره در بیماران دارای MTD

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,440

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

STMED16_004

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف :الکترومیوگرافی بعنوان یک ابزار برای بررسی فعالیت الکتریکی عضلات درعلوم عصب و عضله و فیزیوتراپی سال هاست که مورد استفاده قرارمی گیرد. حین فعالیت فیبرهای عضلانی برای ایجاد انقباض به علت تبادل یون های سدیم،پتاسیم و کلر ایجاد الکتریسیته می شودکه این جریان الکتریسیته قابل اندازه گیری بوده و می تواند برای بررسی کیفیت و کمیت فعالیت عضله مورد استفاده قرارگیرد. الکترومیوگرافی به دو طریق سوزنی وسطحی به انجام اینکار اقدام می کند. از آنجا روش تزریق سوزن به داخل عضله تهاجمی بوده و محدودیت های خاص خودش را برای انجام تحقیقات دارا می باشد بنابراین روشس طحی برای این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. هنگام وجود MTD بخاطرگرفتگی و سفتی عضلات خارج حنجره ای تحرک آنهاحین صداسازی کاهش پیدا می کند. کاهشفعالیت عضلانی به معنای این است که فیبرهای عضلانی کمتری درهنگام فعالیت عضله که هنگام صداسازی رخ می دهد، فعال می شوند بنابراین مقدار الکتریسیته تولید شده حین فعالیت عضلات حنجره کمتر می باشد. حال با ارایه ی درمان دستی حنجره فعالیت حرکتی عضلات حنجره حین صداسازی بیشتر شده و فعالیت الکتریکی ثبت شده توسط الکترومیوگرافی سطحی نیز بیشتر می شود هدف این مطالعه، ارزیابی و نشان دادن کارایی روش درمان دستی حنجره پس از یک جلسه درمان دستی چرخشی حنجره با توجه به تغییرات فعالیت الکتریکی عضلات خارج حنجره ای می باشد.مواد و روش ها: 12 بیمار دارای MTD با استفاده از داده های Surface Electromyography در پارامتر RMS در سه گروه عضلانی سوپراهایویید، اینفراهایویید چپ و اینفراهایویید راست ارزیابی شدند. برای این افراد یک جلسه ManualCircumlaryngealTherapy انجام شد . بلافاصله پس از درمان مجددا ارزیابی های الکترومیوگرافی تکرار شد.یافته ها: بعد از Manual Circumlaryngeal Therapy میانگین تغییرات RMS در گروه عضلانی سوپرا هایویید برای واکه /i/ و در گروه های عضلانی اینفراهایویید چپ و راست در واکه های /i/ , /u/ و شمارش 20 - 30 افزایش معنادار ( p < 0.05 ) نسبت به قبل از درمان نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده یعنی افزایش RMS بعد از درمان، نشان دهنده افزایش فعالیت الکتریکی عضلات خارج حنجره ای است. به نظر می رسد که درمان دستی باعث هماهنگی بیشتر و فعالیت بهتر عضلات خارج حنجره ای و در نتیجه بهبود فعالیت سینرژیستیکی این عضلات و در نتیجه، افزایش در فعالیت الکتریکی آنها شود که نتیجه آن بهبود فعالیت آنها در تکالیف گفتاری می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان دستی چرخشی حنجره ، الکترو مایوگرافی سطحی ، اختلال صدای ناشی از تنشن عضلانی

نویسندگان

امین رضایی راد

دانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

تکین مرادی

استادیار گروه گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز