نمای کلی از مشکلات حاشیه نشینی در ایران و راهکارهای تعدیل آن
محل انتشار: نخستین همایش ملی آسیب شناسی اجتماعی، زمینه ها,علل و راهکارها. با تاکید بر استان کهگیلویه و بویر احمد
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 399
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPFCONF01_020
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
حاشیه نشینی ناظر بر محل اسکان بخشی از جمعیت شهری در ایران است که خارج از بازار رسمی زمین و مسکن و بر پایه قواعد و اصول خاص خود به دست ساکنان این گونه مکانها ساخته شده است. برخی کارشناسان نیز معتقدند حاشیه نشینی شهری خانوارها و افرادی را شامل میشود که در محدوده اقتصادی و اجتماعی شهر ساکن شدهاند، ولی جذب اقتصاد و اجتماعی شهری نشدهاند و در حاشیه فعالیتهای زندگی مردم شهرنشین قرار دارند. در واقع حاشیه به نوعی شیوه زندگی اطلاق میشود که نسبت به سه شیوه رایج زندگی یعنی شهری، روستایی و عشایری متفاوت بوده و با ویژگیهای اقتصادی و اجتماعی مخصوص به خود، بافت فیزیکی معینی را به وجود میآورد. اگر بخواهیم تعاریف گوناگون را جمعبندی کنیم میتوانیم بگوییم حاشیه نشین به کسی گفته میشود که در شهر سکونت دارد ولی به علل گوناگون نتوانسته است جذب نظام اقتصادی شهر شده و از خدمات شهری استفاده کند(نقدی ،.(1392 این نوشتار به این سوال پاسخ خواهد مشکلات وآسیب های اجتماعی حاشیه نشینی در ایران چیست وچه راهکارهایی برای کاهش آن متصور می شود برای رسیدن به این منظور از روش اسنادی وکتابخانه ای مطالعات و تحقیقاتی تاکنون در ایران انجام شده را مورد بررسی قرار گرفته و یافته ها گویای این معضل حاشیه نشینی و رشد زاغه ها و سکونت های غیر رسمی، چالش های زیست محیطی، عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی ، گسترش انحرافات اجتماعی، مسیله تامین کار، انواع نارضایتی های جمعی واحساس عدم تعلق وبیگانگی با شهر را می توان به شمار آورد. ؛ حاشیه نشینی مترادف با آسیب ها و انحرافات اجتماعی است اگر چه حاشیه نشینان منحرف و آسیب زا نیستند ولی شرایط و موقیعت جغرافیایی ایجاب می کند تا برای منحرفان ، منطقه اخلاقی و فرهنگی خاصی ایجاد شود. زندگی حاشیه نشینی و کنش متقابل اعضای آنها با یکدیگر عامل بوجود آورنده فرهنگ خاصی است که با فرهنگ متداول جامعه تفاوت دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طوبی زمانی
دانشجوی دکتری، ضو هیات لمی اژوهشگاه لوم انتظامی و مطالعات اجتما ی ناجا
سیدامیر نظری
کارشناس آسیب شناسی اجتما ی