تاثیر بانکداری اسلامی بر تولید و تورم

بانکداری اسلامی با حذف قرارداد قرض با بهره در بخش اعطای تسهیلات به خانوارها و بنگاه های اقتصادی از قراردادهای واقعی اقتصاد استفاده می کند. به این معنا که برای تامین مالی خانوارها و نیازهای کوتاه مدت و مقطعی و موردی بنگاه های اقتصادی از قراردادهایی چون فروش اقساطی (مرابحه)، اجاره به شرط تملیک و جعاله استفاده می کند. در این قراردادها ابتدا در اقتصاد واقعی کالا یا خدمتی تولید می شود. سپس بانک با تهیه نقدی آن کالا یا خدمت، آن را به صورت مدت دار به مشتری واگذار می کند. در نتیجه چنین قراردادهای اعتباری به هیچ وجه نمی توانند از اقتصاد واقعی پیشی بگیرند، بلکه همیشه در چهارچوب اقتصاد واقعی خواهند بود. در بخش سرمایه گذاری های اساسی و بلند مدت نیز بانکداری اسلامی به جای قرض با بهره از قراردادهای مشارکتی استفاده کرده با کارآفرینان اقتصادی در طرح ها و پروژه های اقتصادی مشارکت می کنند. روشن است که در این بخش نیز معاملات اعتباری بانک ها در چهارچوب اقتصاد واقعی خواهد بود و پدیده رشد حباب وار اعتبارات شکل نمی گیرد. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به بررسی تاثیر بانکداری اسلامی بر تولید و تورم با استفاده از روش خود رگرسیون برداری VAR در طی سال های 1391-1380 به صورت فصلی پرداخته شده است. نتایج به دست آمده از برآورد مدل نشان دهنده آن است که متغیرهای تولید ناخالص داخلی، تورم و نرخ ارز رابطه معنی دار با کارایی بانکداری اسلامی دارد.

کلیدواژه ها:

کارآیی بانکداری اسلامی ، تورم ، تولید ناخالص داخلی ، روش خود رگرسیون برداری VAR