تاثیر نحوه ی اعمال ضرایب ترک خوردگی دیوارهای برشی بر پاسخ دینامیکی قاب های بتن آرمه

ایجاد ترک های کششی در اعضای قاب های بتن آرمه سبب کاهش سختی این المان ها می شود. آیین نامه های طراحی روش هایی جهت تاثیر این کاهش سختی در مدل سازه ای پیشنهاد کرده اند. یکی از روش های متداول که آیین نامه ی ACI 318 نیز به آن اشاره کرده است، اعمال ضرایب کاهش دهنده ی سختی به اعضای مختلف تحت عنوان ضرایب ترک خوردگی است. تکنیک های متفاوتی در اعمال این ضرایب به المان های قاب بتنی جهت نزدیک شدن رفتار مدل ریاضی سازه به مدل واقعی آن توسط محققین و مهندسین طراح ارایه شده است. در این تحقیق، یک نمونه قاب بتنی پنج طبقه ی سه بعدی با اعمال ضرایب ترک خوردگی با روش های مختلف، مدل و تحلیل دینامیکی طیفی شده است. ضرایب مورد نظر با فرض ترک خوردگی دیوار برشی یک بار به پارامترهای دیوار و پارامترهای خمشی المان مرزی ستون، یک بار به پارامترهای خمشی و محوری المان مرزی ستون، یک بار به المان دمیلی و یک بار با توصیه ی آیین نامه ی ACI 318-14 به اعضا اعمال شده است و پاسخ های دینامیکی همچون زمان تناوب دینامیکی، ضریب مشارکت مودی، سختی طبقه و جابجایی نسبی طبقات در این حالت ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، ضریب کاهش سختی باید در سختی محوری ستون المان مرزی تاثیر داده شود تا رفتار مدل به رفتار واقعی نزدیک تر شود. همچنین استفاده از ضریب 0/5 برای کاهش سختی همگی اعضای سازه در مقابل بارهای جانبی به دلیل کاهش جابجایی نسبی، باعث اقتصادی شدن طرح خصوصا در ابعاد می گردد.

کلیدواژه ها:

ضریب ترک خوردگی ، المان مرزی ، زمان تناوب اصلی ، ضریب مشارکت مودی