بررسی طرح مخلوط، خواص مکانیکی و دوام بتن های توانمند

سال های زیادی است که از بتن بعنوان یک ماده ساختمانی مهم و با خواص مکانیکی مناسب جهت ساخت و ساز انواع سازه ها استفاده می شود. در سال های اخیر و با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح به ویژه در مناطق خورنده و سخت برای بتن نظر اکثر کارشناسان و دستاندرکاران کارهای بتنی به این مساله جلب شده است که مقاومت به تنهایی نمیتواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است در طراحی بتن برای مناطق مختلف علاوه بر مساله مقاومت و تحمل بارها در طول مدت بهره دهی، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. لذا ساخت بتن های ویژه که سبب تولید سازه های با دوام و در نتیجه ایجاد توسعه پایدار در ساخت و سازهای بتنی می شود را می توان به عنوان یک عامل اساسی در ایجادتوسعه پایدار کشور مطرح نمود. در حال حاضر با اضافه نمودن مواد مختلف به بتن و تغییرات در طرح اختلاط و بهینه سازی تراکم دانه بندی و همچنین تغییر در منحنی دانه بندی میتوان به بتنهایی دست یافت که دارای خصوصیات مقاومتی و دوام بالا باشد بهینه سازی. تراکم دانه بندی در طراحی مخلوط های بتن به معنای انتخاب درست اندازه و مقدار ذرات مختلف می باشد. ذرات باید طوری انتخاب شوندکه ذرات کوچکتر بتوانند فضای خالی بین ذرات بزرگتر را پر کنند و باعث افزایش تراکم دانه بندی بشوند. درتحقیق پیش رو به بررسی دومنحنی دانه بندی فولر-تامسون و اندرسون باتوان های 0.5 و 0.37 درنسبت آب به سیمان های 0.31،0.38 و 0.45 پرداخته شده است. لذا 12 طرح مخلوط شامل شش طرح مخلوط اندرسون وشش طرح مخلوط فولر-تامسون جهت انجام تحقیق ساخته شد. نتایج نشان دهنده بهبود تراکم دانه بندی، با عیارسیمان 400 کیلوگرم برمترمکعب، مقاومت فشاری بالاتر از 80 مگاپاسکال و دوام مناسب راجواب داد. منحنی دانه بندی اندرسون 0.5 بهترین عملکرد را در بین سایر منحنی های دانه بندی داشته است و همچنین کاهش نسبت آب به سیمان باعث بهبود چشمگیر دوام مخلوط ها شده است.

کلیدواژه ها:

بتن توانمند ، منحنی های دانه بندی ، تراکم دانه بندی ، مدل های دانه بندی