بررسی تاثیر مقاومتی روکش HPFRCC بر دوام دال بتنی در محیط نامناسب

یکی از روش های مقاوم سازی استفاده از بتن های ویژه با توانمندی و عملکرد بالا بخصوص در محیط های مخرب می باشد و بتن با عملکرد بالا و مسلح شده با الیاف (HPFRCC) یکی از انواع این بتن ها می باشد. در این مقاله شرایط محیطی مختلف (محیط سولفاته، محیط کلریدی و محیط سالم) و تاثیر درازمدت آن بر بتن، مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین تاثیر وجود و عدم وجود لایه های بتنی HPFRCC با ضخامت های مختلف بر روی دال های بتنی در شرایط محیطی مختلف نیز مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نمونه بتنی مکعبی فشاری و همچنین دال های بتنی با طرح اختلاط مشخص ساخته شدند و به مدت 6 ماه در محیط های از پیش تعیین شده نگهداری شدند و سپس آزمایش های مقاومت فشاری و خمشی بر روی نمونه های مورد نظر انجام شد. نتایج، حاکی از افزایش مقاومت فشاری و خمشی نمونه ها با سنگدانه سالم و ناسالم در محیط سالم با گذشته زمان است. در محیط کلریدی و سولفاتی مقاومت خمشی نمونه های با سنگدانه سالم با گذشت زمان کاهش می یابد. و در نمونه با سنگدانه ناسالم ابتدا افزایش و سپس کاهش مشاهده شد. تاثیر اجرای روکش HPFRCC روی نمونه های با سنگدانه ناسالم در محیط کلریدی و سولفاتی بیشتر از نمونه های با سنگدانه سالم بود. همچنین لایه 15 نسبت به لایه 7/5 میلیمتری دارای تاثیر بیشتری در افزایش مقاومت خمشی در دو محیط کلریدی و سولفاتی بود.

کلیدواژه ها:

محیط نامناسب ، سنگدانه ، HPFRCC ، مقاومت فشاری و خمشی ، دوام