کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و عوامل مرتبط با آن در ایران

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس از جمله بیماری های شایع التهابی و دمیلینیزاسیون سیستم عصبی مرکزی می باشد. کیفیت زندگی به عنوان درجاتی از رضایت مندی و نیل به نیازهایی در زمینه های فیزیکی، اجتماعی، روانی، رفتاری و از آن مهم تراحساس خوب بودن تعریف شده است. این مطالعه با هدف مروری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در ایران انجام شد.روش جستجو: این مطالعه مروری با جستجو در سایت های علمی Google scholar، magiran، Sid، PubMed و iranmedex با کلیدواژه های مولتیپل اسکلروزیس، کیفیت زندگی، ایران، multiple sclerosis ، quality of life و Iran طی سال های 1990 تا 2015 انجام شد. در این مطالعه از مقالات توصیفی و تحلیلی بهره گرفته شده است.نتایج: نتایج مطالعه مختلف نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی آنان در حد متوسط رو به پایین می باشد. بیشترین امتیاز میانگین کیفیت زندگی مربوط به حیطه عملکرد اجتماعی، محدودیت های مرتبط با مسایل عاطفی و درد و کمترین مربوط به حیطه محدودیت نقش به علت مشکلات جسمانی بود. سن رابطه معکوسی معنی داری با حیطه سلامت جسمانی داشته است و تنها متغیر معنی دار بر حیطه سلامت روحی روانی، متغیر مساحت محل مسکونی بود. متغیرهای جمعیت شناختی، طبی و اقتصادی از عوامل مرتبط بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروز می باشند. اما بین سن و کیفیت زندگی این بیماران نتایج ضد و نقیضی مشاهده شد. اشتغال بیمار، جدایی و یا فوت همسر با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت فیزیکی بالاتری همراه بوده و همچنین افراد مسن با گذشت زمان می توانند سازگاری و تطابق بهتری با چالش های بیماری ام اس داشته باشند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بیماران بیشترین بعد درگیر بعد مشکلات جسمانی می باشد بنابراین برگزاری دوره های بازتوانی در این بیماران می تواند به ارتقای این بعد کمک کند. به منظور ارتقای کیفیت زندگی این بیماران توجه به متغیرهای موثر بر کیفیت زندگی آنان ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

مولتیپل اسکلروزیس ، کیفیت زندگی ، ایران