کنترل ارتعاشات غیرخطی مواد منعطف با استفاده از رویکرد پس خور مثبت اصلاح موقعیت

پیشنهاد این مقاله از بین بردن ارتعاشات غیر خطی تشدید در سازه های منعطف است. یکی از روش های کنترل ارتعاشات استفاده از کنترل فعال در ارتعاشاتی است که به طور ناخواسته رخ می دهد. در این روش برای کاهش ارتعاشات تشدید از کنترل فعال ارتعاشات هوشمند استفاده می شود. به منظور داشتن بیشترین بهره در روند کنترل ارتعاشات لازم است پارامترهای کنترل کننده به گونه ای طراحی شود که سازگار با رفتار سیستم با شد. کنترل کننده ی مورد بحث در این مقاله کنترل کننده پس خور مثبت اصلاح موقعیت (NMPPF) نام دارد. این کنترل کننده از یک پس خور مرتبه دوم غیرخطی جبران پذیر برای غلبه بر مقدار دقیق فرکانس ارتعاشات تشدید استفاده می کند و بخش اول انتگرال مرتبه اول اثر باقی مانده قله دامنه در حوزه فرکانس است. برای سیستم حلقه بسته از روش مقیاس های چندگانه برای به دست آوردن معادلات مدولاسیون به کار گرفته شده است. در تجزیه و تحلیل پارامتر کنترل کننده ی NMPPF کنترل بهینه پیشنهاد می شود که این پارامترها در بالاترین سطح کاهش ارتعاشات قرار دارند.

کلیدواژه ها:

ارتعاشات غیرخطی ، پیزوالکتریک ، کنترل کنندهی فعال ارتعاشات ، روش مقیاس های زمانی چندگانه ، کنترل کنندهی NMPPF