روش های استفاده از داده های نامعلوم در سنجش کارایی

تحلیل پوششی داده ها روشی مبتنی بر برنامه ریزی خطی است که به محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیرنده می پردازد. در مدل های پایه ای فرض بر ا ین است که داده های ورودی و خروجی واحدهای تصمیم گیرنده معلوم است، اما د رکاربردهای واقعی به وفور مواردی دیده می شود که اطلاعات برخی از ورودی ها و خروجی ها در برخی از واحدهای تصمیم گیرنده به دلایل مختلفی نامعلو م است ممکن است داده ها در زمان ارزیابی قابل اندازه گیری نباشند یا مقدار آنها به صورت دقیق مشخص نباشد. در این مقاله داده های از دست رفته واحدها بررسی شده و مدل های مختلف به کارگیری آنها در تحلیل پوشش داده ها ارایه می شود.