تنظیم روابط انسانی، جوهر شهر اسلامی
محل انتشار: نخستین همایش ملی «آینده نگاری راهبردی در حوزه علوم جغرافیایی و مطالعات شهری- منطقه ای»
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 473
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FSFGS01_086
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
هرچند طی دهه های گذشته در ایران، توجه گسترده ای به مقوله شهر اسلامی معطوف گردیده و تلاش زیادی در زمینه نظریه پردازی و تحقق شهر اسلامی به عمل آمده، اما شواهد نشان می دهد که در عمل نتیجه مشخص و قابل توجهی بدست نیامده و در نحوه برنامه ریزی شهری و شیوه شهرسازی در ایران در سالیان گذشته، تغییری در این جهت حاصل نشده است. به نظر می رسد یکی از دلایل اصلی عدم توفیق اندیشه اسلامی، برای حضور در عرصه شهرسازی و برنامه ریزی شهری، محدود و محصور دیدن شهر اسلامی، در کالبد و ساختار پیشین و ارجحیت دادن ظرف بر مظروف و مجهول و مغفول ماندن حقیقت و ماهیت اصلی شهر اسلامی است. از این رو در مقاله حاضر که به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده، ابتدا عنصر اصلی شکل دهنده شهر (روابط انسانی) مورد بحث و بررسی قرار گرفته و پس از آن به شناخت دیدگاه شریعت اسلام، نسبت به روابط انسانی و سطوح مختلف آن پرداخته شده و در نهایت، اساس نظری شهر اسلامی، تحت عنوان جوهر شهر اسلامی، معرفی گردیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
افشین درکی
عضو هییت علمی گروه عمران- دانشگاه ولی عصر رفسنجان