نگرشی تحلیلی بر زمان روایی در تاریخ بیهقی با تکیه بر نظریه ژرار ژنت

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 414

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI06_043

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

یکی از تکنیک های اساسی در تحلیل آثار ادبی، بررسی و تحلیل مسالهی زمان بر اساس نظریه های روایت-شناختی است. از دیدگاه ژرار ژنت، منتقد ساختارگرای فرانسوی، مساله ی زمان در روایت از سه دیدگاه توالی زمانی رخدادها، طول مدت روایت و بیان رویدادهای تکرار شونده حایز اهمیت است. در این پژوهش، به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکرد بیشتر به مقولهی زمان روایی دیدگاه ژنت، تاریخ بیهقی مورد کنکاش و واکاوی قرار گرفته است تا اهمیت به کارگیری عنصر زمان، وابسته ها و همبسته های آن به عنوان یکی از بنیان های روایت، ارزیابی و تحلیل شود. علاوه بر این، پژوهش حاضر با هدف تحلیل سرعت زمان در تاریخ بیهقی به این نتیجه دست یافته که سرعت روایت در این اثر، به دلیل استفاده بیش از حدشخصیت ها از عنصر زمان پریشی از نوع گذشته نگر، افزونی توصیف ها و گستردگی اپیزودها، نسبتا کند و در برخی اوقات، سرعت، ایستا و ساکن است. البته باید به این نکته توجه شود که، شرح داستان ها در تاریخ بیهقی گاهی اوقات دارای جنب و جوش، پویایی، تنوع، اضطراب و کشمکش های متعدد درونی و بیرونی است و همین مسیله تا حدود زیادی، کندی سرعت روایت را جبران میکند.

نویسندگان

مصطفی گرجی

دانشیار. زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه پیام نور

حمید آری براری

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی