تاثیردو شدت متفاوت تمرین تناوبی بر سطوح آیریزین و فاکتور رشدی فیبروبلاست 21 زنان چاق و دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: افزایش هزینه انرژی در پیشگیری و درمان چاقی وکاهش عوارض آن، می تواند از طریق تحریک عوامل مرتبط با قهوه ای شدن بافت چربی سفید صورت گیرد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیردوشدت مختلف تمرین تناوبی بر سطوح سرمی آیریزین و فاکتور رشدی فیبروبلاست21 (FGF21)در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق بود.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 35 زن دارای اضافه وزن و چاق (سن58/3±8/39 سال وشاخص توده بدن 37/3±1/27کیلوگرم بر متر مربع) از بین شرکت کنندگان درفراخوان انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در سه گروه تمرین تناوبی سنگین(12نفر)، تمرین تناوبی سبک(12نفر) وگروه کنترل(11نفر) قرارگرفتند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته و سه جلسه درهفته بود. مدت جلسه های تمرین از 25 دقیقه در جلسه اول شروع و به 60 دقیقه در جلسه آخر رسید. قبل و بعد از دوره تمرینی برای اندازه گیری شاخص های آیریزین و FGF21 سرمی از همه آزمودنی ها درحالت ناشتا خونگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر، منووا وآنکووا در سطح معنی داری05/0

آیریزین وFGF21 بین سه گروه، تفاوت معناداری نداشتند(05/0< .(p نتایج درون گروهی نشان داد، مقادیر FGF21 گروه تمرین تناوبی سنگین افزایش معناداردارد 01/0=p درحالیکه تغییرات درون-گروهی در آیریزین مشاهده نشد05/0< pدر مقادیر شاخص های آنتروپومتریک وVO2max بین گروه تمرینی وکنترل اختلاف معناداری وجود داشت (05/0تمرین تناوبی سبک و سنگین بدون تغییر در سطوح سرمی آیریزین وFGF21 ، تاثیر مطلوبی برافزایش VO2maxو بهبود ترکیب بدن دارد. همچنین تمرین تناوبی سنگین باعث افزایش معنادار FGF21 می شود که می تواند باعث قهوه ای شدن بافت چربی سفید شود.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی ، چاقی ، آیریزین ، فاکتورهای رشدی فیبروبلاست