اثربخشی یادگیری مشارکتی بر خود پنداره، مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر سال نهم دلیجان

پندار هر فرد از خود، تا اندازه زیادی از توانایی های او در برخورد با شرایط متفاوت محیطی سرچشمه می گیرد. مشارکت در یادگیری کلاس درس از جمله شرایطی است که دانش آموزان با توجه به آن می توانند خود پنداره ای مثبت از خود ترسیم نماید، و مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی خود را بهبود بخشند، با توجه به این نکته هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش یادگیری مشارکتی بر خودپنداره، مهارت های اجتماعی وعملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر سال نهم دلیجان می باشد جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، کلیه ی دانش آموزان پسر پنجم دبستان شهرستان شازند می باشد N=42 از جامعه مورد نظر تعداد 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه ی خود پنداره تحصیلی دلاور، پرسشنامه مهارت هایاجتماعی ssrs-s و از کارنامه های درسی دانش آموزان برای سنجش عملکرد تحصیلی آنها استفاده به عمل آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون لوین،کولموگروف-اسمیرنوف برای آزمون نرمال بودن داده ها و آزمون آنوا، با استفاده از نرم افزار 22 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از تایید فرضیه های پژوهش مبنی بر اثربخشی یادگیری مشارکتی بر خود پنداره، مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر سال نهم دلیجان بود

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، خود پنداره ، مهارت های اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان